ΤΟ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ.

Η γέννηση ενός παιδιού είναι ένα γεγονός που συνταράσσει συθέμελα την ροή της ζωής και απαιτεί απο τους γονείς δομικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα της απλής καθημερινότητας. Αντίστοιχα συνταρακτικό είναι και το βίωμα του μικρού βρέφους, το οποίο για να μπεί στον κόσμο μας, καλείται να αφήσει το ήσυχο και ασφαλές καταφύγιο της μήτρας, που του εξασφάλιζε το φαγητό και την αίσθηση της ασφαλούς αγκαλιάς συνεχώς. Η γέννηση λοιπόν ενός ανθρώπου εκτός από μεγάλη χαρά αποτελεί και ένα συγκλονιστικό γεγονός, ένα σεισμό στην καθημερινότητα της ζωή μας.

Η ευχή που είναι στο στόμα και στην καρδιά όλων προς στην έγκυο είναι “με ένα γερό παιδί”.
Τί εννοούμε όταν λέμε “γερό παιδί”; Η Υγεία σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) είναι «η κατάσταση της πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι μόνο η απουσία ασθένειας ή αναπηρίας.”

Η Ψυχική Υγεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γενικότερης κατάστασης της υγείας ενός ατόμου και ορίζεται με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το εκάστοτε κοινωνικοπολιτισμικό πλαίσιο. Η απόδοση ενός ευρέως αποδεκτού ορισμού για την ψυχική υγεία δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς φαίνεται να επηρεάζεται τόσο από εσωτερικούς παράγοντες, ατομικούς, όσο και από εξωτερικούς, περιβαλλοντικούς. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να μην υπάρχει ένας επίσημος ορισμός της ψυχικής υγείας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, το 1948, προσδιόρισε την ”ψυχική υγεία” ως «μια κατάσταση συναισθηματικής ευεξίας στην οποία το άτομο συνειδητοποιεί τις δικές του ικανότητες, μπορεί να αντιμετωπίσει τα καθημερινά άγχη της ζωής, να ζει και να εργάζεται παραγωγικά και με άνεση και είναι σε θέση να συνεισφέρει στη κοινότητα του».

Κάτω απο το πρίσμα αυτών των ορισμών για την υγεία , ερχόμαστε να υποδεχτούμε το μικρό βρέφος, και να υπηρετήσουμε τις βιολογικές και ψυχολογικές του ανάγκες -επιθυμίες τις οποίες τις εκφράζει με έναν πανομοιότυπο τρόπο: με το κλάμμα. Χρειάζεται οι γονείς να αφιερώσουν χρόνο και προσοχή στον νέο άνθρωπο, “εισβολέα της ζωής τους”, για να αρχίσουν να καταλαβαίνουν πότε το κλάμμα oφείλεται σε πείνα, ή σε επιθυμία αγκαλιάς ή γιατί κρυώνει ή ζεσταίνεται ή γιατί είναι γεμάτη η πάνα του ή και για άλλες πολλές αιτίες…
Ένας είναι ο λόγος που τόσους αιώνες επιβιώνουν οι γονείς από την στρεσσογόνο αυτή κατάσταση και καταφέρνουν να φροντίσουν ανθρώπινα τη νέα ζωή: η αγάπη με συνεχή διαθεσιμότητα. Αυτή η αγάπη αντλείται από τα βιώματα που έχουν ζήσει στις οικογένειές τους οι γονείς, από την αγάπη που έχουν μεταξύ τους και την εκτίμηση που έχουν για τους εαυτούς τους, καθώς και από την τρυφερότητα και ζεστασιά που δίνει ο νέος άνθρωπος στη δικιά τους ζωή. Πάνω σε αυτό το ξεχωριστό για κάθε άνθρωπο οικογενειακό πλαίσιο, αποκτούνται τα βιώματα, γεννιούνται τα συναισθήματα, εκπαιδεύεται ο νέος άνθρωπος και προετοιμάζεται να βγεί στην κοινωνία.

Ο παιδίατρος συμμετέχει και συμπαρίσταται σε αυτό το γεγονός του ερχομού του νέου ανθρώπου – βρέφους στην οικογένεια. Ο ρόλος του καθοριστικός για την προάσπιση της υγείας του βρέφους, υποστηρίζοντας τον μητρικό θηλασμό, καθησυχάζοντας τις υπερβολικές ανησυχίες των νέων γονιών αλλά και εφιστώντας τους την προσοχή στα επικίνδυνα για τη ζωή του παιδιού συμπτώματα, επισημαίνοντας οτι η έγκαιρη αναγνώρισή τους μπορεί να σώσει ακόμη και τη ζωή του παιδιού.

Καλωσορίζουμε με χαρά τον νέο άνθρωπο στη ζωή! Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μπορούμε γονείς και κοινωνικό περιβάλλον να φροντίζουμε να καλλιεργούμε και να διατηρούμε την ελπίδα και τη χαρά για να ανθίζουν οι νέοι άνθρωποι και να τους χαιρόμαστε.

Αναστασία Φουσέκη -Χατζηγεωργίου
Παιδίατρος